Polowanie na muchę

Tytuł posta może wydawać się dziwny. Ale przecież nie zmieniłabym tak drastycznie gustów kulinarnych, więc proszę się już nie dziwić.

Gwoli wytłumaczenia …
(byłam przygotowana, że Pan Word podkreśli mi wyraz „Gwoli” i tu się zdziwiłam! – jestem jednak zacofana)
… Dorastający otrzymał latem w prezencie urodzinowym formikarium. Dla niewtajemniczonych formikarium, to takie mieszkanie dla mrówek, albo jak kto woli sztuczne mrowisko do hodowli i obserwacji mrówek. Z początku mieszkała tam królowa i piętnaście robotnic Lasius niger, ale królowa okazała się być nadzwyczaj płodna i teraz mieszka tam już około setka mrówek.
Gdyby ktoś chciał zostać myrmekologiem, jest wiele ciekawych i profesjonalnych informacji w sieci, ja jako naturszczyk nie czuję się upoważniona.
-Ale w czym problem?!
Mrówkom do prawidłowego funkcjonowania przydałby się teraz zimowy odpoczynek, taki okres zwany jest hibernacją. Tylko, że nasza Mania (królowa) nie przestaje znosić jaj, ciągle są nowe larwy i kolejna masa mrówek.
No przecież nie włożę jej nienarodzonych dzieci do lodówki, nie jestem potworem, zatem będę musiała je nadal dokarmiać. Tylko jeśli udało się Wam zauważyć, liczebność latających owadów ostatnio drastycznie spadła. A od samego miodku to już na pewno je mdli.
Gdyby więc ktoś upolował gdzieś muchę, proszę o pilny kontakt na priv. Co prawda nie mam jeszcze koncepcji przesyłki, ale zapewne wspólnie coś wymyślimy.

A co do owadów latających, nie nasuwa się Wam pytanie:
- Czy ćmy lecą do światła, bo aż tak boją się ciemności?