Dywersja w menu

Mirabelka brnąc w niebyt, co lepszego żarcia odmawia kategorycznie.
I na pierwszy posiłek do jaja na twardo postanowiła załączyć stosowną tekturę.

Ten pseudo chlebek przetrzymywała zawsze w żelaźnianym pojemniku po ciasteczkach maślanych. Pycha! (euforia tyczy się ciasteczek rzecz jasna).

Przy pomocy drewnianej łyżki i hartu ducha w poszukiwaniach przekopała całą kuchnię.
- Jest! wrzasnęła (zupełnie jakby odnalazła jakiś rarytas, a nie kawałki pociętej dykty).
Wystarczyło już tylko dobrać się do tego pudełka. Ale wyrafinowana złośliwość rzeczy nieożywionej nie pozwoliła na to za pierwszym podejściem.
Widocznie z nieużytkowania rocznego przyrdzewiało - pomyślała. Ale mało jej było dowodów. Uciskiwane setny raz wreszcie uległo naporom. Tylko, że zawartość jakimś cudem przeobraziła się w niezła gromadkę uskrzydlonych mo(ty)li.
Natychmiast zarządziła polowanie. Operacja bądź co bądź z tłuczkiem do mięsa, ale została przeprowadzona bardzo sprawnie i po pół godzinie mole zostały wymordowane. Jednak zwycięstwo nie było jeszcze prawomocne, bo ostatni mol wylądował na nosie Wirusa.
Ja się nie będę rozpisywać, wystarczy, że Правда (газета) donosi, że pies cudem przeżył!
Rzutem za trzy punkty resztkami zawartości trafiła do kosza.
Mirabelka na otarcie łez, kupiła sobie afrykański chlebek, bo najczarniejszy jaki był w sklepie i to z ogromem błonnika, który to zalegał w nim pod postacią ziaren i plew (najprawdopodobniej wymiecionych spod jeszczeczarniejszego kąta pieca).
Kromkę wydarła, resztę zamroziła.

Na obiadek pieczona rybka w ziołach...

i można?