Pani ma relaks

Słońce zniknęło za horyzontem...

Bardzo bym chciała, ale wieczór nastał, tak czy owak, nie oglądając się na niebycie słońca.

Marząc o kąpieli w ogromie piany filmowej, napełniam wannę wrzącą cieczą, wsypuję kulki i przeróżne sole, rozpatrując dla pogłębienia efektu, nawet dolanie ludwika.
Znoszę napotkane na drodze świece, świeczuszki, wkłady do lampek, lampiony i znicze. Mozolnie zastawiam półki, deskę klozetową, krawędź wanny i obstawiam całą wolną przestrzeń. A świeczek jest tyle, że mogłabym z nich ulepić kilka nowych osób do muzeum figur woskowych.

Osiągając stan nieziemskiej równowagi osiadam na dnie wanny.
Próbuję oderwać się od spraw doczesnych - Cudowna chwila.
Problem w tym, że jedynie chwila.

Stan nirwany co prawda sprawił chwilowe przytępienie słuchu, ale od schronu dzieli mnie jedynie cienka ścianka działowa i jeszcze cieńsze drzwi.

Pukanie: ŁUP!, ŁUP!

- Chce mi się siku! - dolatuje seria Młodszego.
- Ja byłem pierwszy Głupku! – rozpoczynają się działania wojenne Dorastającego.
- Ty... w części dalszej powstrzymam się od reszty ozdobników.

PIENIĘ SIĘ ignorując zgiełk bitewny.

Strategia
- rezerwacja pisemna
- wygłuszenie drzwi
- zaopatrzenie dzieci w pampersy